Aktualności

Problem z uzyskaniem zaświadczenia A1 dla kierowców Państw trzecich był  główną zmorą przedsiębiorstw transportowych zatrudniających m.in. obywateli Ukrainy. ZUS konsekwentnie odmawiał wydawania zaświadczeń A1, jeśli nie wykazało się, że obywatel Ukrainy w Polsce mieszka, jest tutaj jego rodzina, korzysta z opieki zdrowotnej etc. Niekiedy wystarczające wykazanie tych okoliczności było trudne – stąd większość obywateli państw trzecich – A1 nie posiadało. Natomiast organy kontrolne mają prawo kontrolować posiadanie tego dokumentu. Problem narastał, część decyzji odmownych zmieniana była przez sądy, natomiast oczekiwanie środowiska, że sytuacja ulegnie zmianie – była naprawdę ogromna. I stało się! Z dniem 2 maja 2018 roku, mamy nową procedurę wydawania A1 dla obywateli Państw trzecich. Na nowych zasadach będą rozpatrywane już wszystkie wnioski, nawet te złożone a nie rozpatrzone przed 2maja 2018r.

Przeanalizujmy jakie wymogi należy spełnić aby otrzymać na nowych zasadach zaświadczenie A1.

Podstawą wydania zaświadczenia A1 jest fakt legalnego zamieszkania w Państwie członkowskim oraz legalnego przemieszczania się pomiędzy Państwami członkowskimi. Jeśli warunek ten nie będzie spełniony – kierowca nie otrzyma A1.

Celem wykazania spełnienia tego warunku pracownik musi:

1. Posiadać jeden z niżej wymienionych dokumentów, który uprawnia ją do pobytu w Polsce:

• zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE,
• zezwolenie na pobyt stały,
• zezwolenie na pobyt czasowy oraz pracę,
• wiza Schengen lub wiza krajowa wydana w celu:

1. wykonywania pracy w okresie nieprzekraczającym 6 miesięcy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, na podstawie wpisanego do ewidencji oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi – art. 60 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2017 r. poz. 2206, z późn.zm.),
2. wykonywania pracy, o której mowa w art. 88 ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w okresie nieprzekraczającym 9 miesięcy w roku kalendarzowym – art. 60 ust. 1 pkt 5a ustawy o cudzoziemcach,
3. wykonywania pracy innej niż określona w art. 60 ust. 1 pkt 5 i 5a ustawy o cudzoziemcach – art. 60 ust. 1 pkt 6 tej ustawy.

1. posiadać certyfikat rezydencji podatkowej – czyli być rezydentem podatkowym w Polsce.

Oba warunki wskazane powyżej muszą zostać spełnione łącznie. Są to bowiem kryteria, które umożliwiają ocenę legalności zatrudnienia.

Dodatkowym załącznikiem do wniosku musi być uzupełniony formularz US-54 stanowiący Informację o legalności zamieszkania obywatela państwa trzeciego w Polsce.

            Wydanie przez ZUS nowych zasad uzyskiwania zaświadczeń A1 należy przyjąć z pewną ulgą. ZUS jednak widzi problem i jakoś próbuje wybrnąć z sytuacji. Nowe regulacje mają na celu ujednolicenie – często różnych interpretacji poszczególnych oddziałów ZUS, wprowadzenie pewnego porządku, którego dotychczas bardzo brakowało. Jak będzie w praktyce, czy łatwiej?  Przekonamy się zapewne w niedalekiej przyszłości.

Kilka przydatnych linków:

Pod tym adresem znajdą Państwo pełną informację ZUS.

https://bit.ly/2u86eDf

Pod tym adresem znajdą Państwo wzór formularza US-54:

https://bit.ly/2zeWJYD 

Część I – przyczyny kontroli, zawiadomienie o wszczęciu kontroli ITD.

Inspekcja Transportu Drogowego (dalej zwane: ITD) zyskuje coraz szersze uprawnienia dotyczące kontroli przewoźników. Kontrole na drodze są coraz bardziej powszechne i coraz bardziej szczegółowe. Warto jednak pamiętać, że ITD ma również prawo kontrolowania przedsiębiorcy w jego siedzibie, a często właśnie te kontrole są dużo bardziej stresujące, obciążające i niosą za sobą duże większe ryzyko dla przedsiębiorcy. Często jednak strach ma wielkie oczy i wystarczy odpowiednie przygotowanie i zachowanie spokoju, aby wyjść z opresji obronną ręką.
Niniejszą publikacją rozpoczynamy kompleksowe opracowanie na temat kontroli ITD w przedsiębiorstwie.
Krok po kroku zapoznamy Naszych czytelników nie tylko z przepisami prawa dotyczącymi takiej kontroli, ale także z praktycznymi zaleceniami oraz poradami, które mogą być przydatne w jej trakcie. Kontrole zarówno te na drodze jak i w siedzibie różnego rodzaju organów( PIP, ITD) u Naszych klientów to Nasza codzienność, uczestniczymy w nich jako pełnomocnicy, pomagając przebrnąć przez jej trudy, dlatego też zachęcamy do zapoznania się z niniejszą publikacją i całym cyklem dotyczącym kontroli ITD w przedsiębiorstwie.

I) Przyczyny kontroli w przedsiębiorstwie

Jak to bywa w życiu nie ma jednej poprawnej odpowiedzi na pytanie. Poniżej przedstawiam główne powody, zdarzenia, wynikające z Naszego doświadczenia, w związku z którymi można spodziewać się kontroli ITD w siedzibie . Natomiast nie jest to oczywiście wyliczenie, które wyczerpuje wszystkie sytuacje.

1) Rutynowe kontrole – zdarza się, że firma transportowa zostanie po prostu wybrana czy wylosowana do podjęcia rutynowych działań przez Inspekcję Transportu Drogowego, z bazy firm transportowych. Nie jest to rzadkie zjawisko, dlatego też w momencie podjęcia informacji o tym, iż kontrola ma mieć miejsce, nie należy wykluczać sytuacji, iż po prostu jest to pewien przypadek, zwłaszcza, jeśli wyeliminuje się inne potencjalne przyczyny kontroli.

2) Kontrola na drodze – W Naszej ocenie jest to sytuacja najczęstsza. Zdarzały Nam się sytuacje, w których po kontroli na drodze, wciągu dosłownie kilku miesięcy – zapowiadana była kontrola ITD.
Wygląda to tak, iż do kontroli na drodze zatrzymywany jest pojazd danego przedsiębiorstwa. W trakcie takiej kontroli Inspektor dokonuje analizy m.in. czasu pracy za okres 28 dni wstecz oraz za bieżący dzień. Jeśli dojdzie do ujawnienia poważnego naruszenia możemy być niemal pewni, iż w ciągu kilku, czasem kilkunastu miesięcy będziemy mieć kontrolę w przedsiębiorstwie. Do takich naruszeń, które szczególnie może Nas narazić na taką sytuację należą:
a) Nierejestrowanie aktywności – czyli jazdy bez włożonej wykresówki, bez włożonej karty kierowcy
b) Manipulacje w tachografie – czyli jazda z podpiętym magnesem, z zainstalowanym urządzeniem, którego włączenie powoduje, ze na karcie oraz w pamięci urządzenia rejestrującego zapisuje się odpoczynek zamiast rzeczywistej aktywności tj. jazdy prędkości, przebytej drogi, jazda na cudzej karcie kierowcy
c) Rażące naruszenia okresów jazdy, odpoczynków
d) kierowca nie posiada wymaganych dokumentów i uprawnień.

3) Zgłoszenie innego organu – kontrole krzyżowe – zdarzają się sytuacje w których to inny organ np. Urząd Skarbowy czy Państwowa Inspekcja Pracy, kierują wniosek o przeprowadzenie kontroli przez Inspekcję Transportu Drogowego, gdyż w swojej trakcie kontroli stwierdzają uchybienia, które nie leżą w ich kompetencji a należą do uprawnie właśnie ITD.

4) Donos – Częstym powodem przeprowadzenia kontroli jest zawiadomienie poczynione przez konkurencję (często zdarza się w przewozie osób, na liniach regularnych, gdzie daną linię obsługuje np. kilku przewoźników), byłych pracowników (najczęściej w sytuacji, w której kierowcy chcąc dopiec swojemu byłemu pracodawcy dokonują zgłoszenia celem przeprowadzenia kontroli, wskazując na naruszenia czasu pracy, naciski przez Pracodawcę na pracowników, aby naruszać normy, przepisy etc.), pasażerów ( z oczywistych względów ma to miejsce w przewozie osób – pasażerowie niezadowoleni np. z obsługi lub spóźnień na liniach regularnych informują o tym fakcie ITD. wnosząc o przeprowadzenie kontroli)

Warto wskazać, że niezależnie od przyczyny, co do zasady kontrole ITD. W przedsiębiorstwie mają podobny przebieg.

II) Zawiadomienie o wszczęciu kontroli

Ustawa o transporcie drogowym nie zawiera szczegółowych wytycznych co do zawiadomienia o wszczęciu kontroli. Dlatego też w tym zakresie należy zastosować przepisy z ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Poniżej przedstawiam najważniejsze informacje:

1) Forma zawiadomienia – zawiadomienie może przyjść pocztą, listem poleconym za potwierdzeniem odbioru, Inspektor może również pofatygować się osobiście, celem zawiadomienia o planowanej kontroli. Częściej zdarzają się zawiadomienia w formie pisemnej, natomiast nie można wykluczyć także tej drugiej opcji. W przypadku osobistej wizyty należy pamiętać, że inspektor nie może od razu rozpocząć kontroli, dlatego też Przedsiębiorca nie jest zobowiązany do okazywania jakichkolwiek dokumentów w tracie takiej 1. wizyty.

2) Termin rozpoczęcia kontroli – Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej kontrola nie może zacząć się wcześniej niż 7 dni od daty doręczenia zawiadomienia. Maksymalnie kontrola może zacząć się 30. Dnia od daty zawartej w zawiadomieniu. Zatem w praktyce Inspektorzy muszą rozpocząć kontrolę w siedzibie w terminie od 7 do 30 dni od dnia doręczenia pisma.
W zawiadomieniu powinna być zawarta informacja kiedy odbędzie się kontrola ze wskazaniem konkretnego dnia i godziny.
Jeśli termin Nam nie odpowiada, najlepiej skontaktować się z Inspektorem telefonicznie i ustalić inny termin, dogodny dla obu stron. Z Naszego doświadczenia Inspektorzy – jeśli wniosek taki jest uzasadniony a wskazany przez Nas termin możliwy – chętnie przystają na propozycje kontrolowanych. Należy jednak pamiętać, że proponowany termin nie może przekraczać 30 dni od daty zawiadomienia.

3) Dokumenty do kontroli – zawiadomienie powinno zawierać wykaz dokumentów, które należy przygotować. Lista przeważnie jest długa, natomiast należy zweryfikować, czy z uwagi na wykonywany rodzaj transportu – musimy dostarczać wszystkie te dokumenty. Szczegóły na temat przygotowania dokumentów będzie zawierał kolejny wpis, zatem na ten moment ograniczmy się do stwierdzenia, że dokumenty wskazane przez Inspekcję należy przygotować i dostarczyć do kontroli.
Jest to bardzo istotne, gdyż jakiekolwiek braki w tych dokumentach –mogą skutkować zarówno karą za brak np. wszystkich wykresówek ( 500 zł za brak 1 wykresówki!) lub, jeśli inspektor stwierdzi, że brak wymaganych dokumentów utrudnia mu kontrolę, a my celowo tych dokumentów nie dostarczamy – zarzut niepoddania się kontroli lub jej utrudniania w całości lub w części , za co można otrzymać karę 10 000 zł zgodnie z ustawą o transporcie drogowym)

4) Zakres kontroli – co do zasady zawiadomienie powinno zawierać zakres kontroli tj. jaki okres obejmuje kontrola. Można jednak spotkać się z zawiadomieniami, które takiego zakresu nie zawierają. Co do zasady bowiem, zgodnie zobowiązującymi przepisami – kontrola ITD. Może obejmować rok wstecz. Z Naszego doświadczenia jednak rzadko zdarzają się tak długie kontrole. Przeważnie inspektor wyznacza kilka miesięcy, które weryfikuje, a przy większych firmach także wybranych kierowców np. 10.
5) Inne informacje zawarte w zawiadomieniu – Zawiadomienie zawiera także informacje o tym, iż w trakcie kontroli przedsiębiorca może reprezentować się osobiście lub wyznaczyć osobę upoważnioną do reprezentowania przedsiębiorcy w czynnościach kontrolnych ( należy to zrobić w formie pisemnej). Ponadto zawiadomienie powinno zawierać informację o możliwości przeprowadzeniu kontroli w siedzibie organu. Jeśli nie chcemy, aby inspektor spędzał czas w Naszej firmie, istnieje taka możliwość aby w wyznaczonym terminie dostarczyć wszystkie dokumenty do siedziby organu. Jeśli kontrola jest nadmiernym stresem dla przedsiębiorcy na pewno jest to dobre rozwiązanie. Dodatkowo zawiadomienie zawierać będzie pouczenie. Często również w zawiadomieniu zawarty jest numer telefonu do inspektora – celem bezpośredniego kontaktu i ustalenia wszelkich kwestii. Nie warto bać się tego kontaktu, jeśli coś budzi Nasze wątpliwości lub chcemy ustalić bardziej dogodny termin kontroli warto skontaktować się z osobą, która będzie przeprowadzała kontrolę w Naszej firmie.

Warto zweryfikować otrzymane zawiadomienie pod kątem wszystkim wymaganych elementów. Od momentu jego otrzymania do rozpoczęcia kontroli mamy czas na przygotowanie wszelkiej dokumentacji, tak aby dostarczyć wymagany komplet do kontroli. Jak przygotować dokumenty – dowiecie się Państwo z następnej Naszej publikacji.

Otrzymaliście Państwo zawiadomienie o kontroli ITD,PIP, ZUS? Zachęcamy do kontaktu z Nami, pomożemy w przygotowaniach, a w razie potrzeby będziemy także Państwa reprezentować! 

Jesteśmy do Państwa  dyspozycji pod numerem telefonu: +48 732 880 272

ZMIANA W SKŁADANIU DOKUMENTÓW DO GŁÓWNEGO INSPEKTORA TRANSPORTU DROGOWEGO W CELU WYDANIA ŚWIADECTWA KIEROWCY

Przedsiębiorco! Od kilku dni podczas składania dokumentów do GITD w celu wydania świadectwa kierowcy do wniosku o wydanie dokumentu (SK1) jako  załączniki należy dołączyć:

1. kopię licencji wspólnotowej

2. kserokopię prawa jazdy (awers i rewers),

3. kserokopię paszportu (strony z danymi kierowcy),

4. kserokopię dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie społeczne kierowcy ZUS ZUA z informacją o wysyłce i potwierdzeniu lub dokument ZUS RCA/RSA z ostatniego miesiąca (w przypadku daty zgłoszenia do obowiązkowego ubezpieczenia społecznego (ZUS ZUA) starszej niż 3 miesiące),

5. kserokopię dokumentu potwierdzającego fakt legalnego zatrudnienia cudzoziemca na terytorium RP (do wyboru):

– oświadczenia o zamiarze powierzenia wykonywania pracy,

– karty pobytu czasowego wraz z decyzją wydaną przez Wojewodę, zezwalającą na pracę dla wnioskującego przedsiębiorstwa,

– karty pobytu stałego,

– karty Polaka,

– zezwolenia na wykonywanie pracy na terytorium RP,

6. dowód uiszczenia opłaty za wydanie świadectwa kierowcy
7. do zaświadczenia o zatrudnieniu kierowcy oraz spełnianiu przez kierowcę wymagań, o których mowa w art. 39a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (druk ZZ), należy dołączyć następujące dokumenty:

  – kserokopię dokumentu potwierdzającego ukończenie przez kierowcę wymaganego szkolenia dotyczącego kwalifikacji wstępnej/szkolenia okresowego,

  – kserokopię orzeczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy,

  – kserokopię orzeczenia psychologicznego o braku    przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy.

Punkt 7 to całkowita nowość, dotychczas kserokopie te nie były wymagane. Powyższa zmiana ma na celu zweryfikowanie przez organ, czy faktycznie kierowca spełnia wymagania do wydania świadectwa kierowcy w dniu złożenia wniosku o jego wydanie.

Prawdopodobnie ma to związek z licznymi kontrolami spełnienia wymagań przez kierowców dla których wydawane były świadectwa kierowcy.

Jeśli masz kontrolę GITD w sprawie świadectwa kierowcy – chętnie pomożemy!

Skontaktuj się z Nami pod numerem telefonu: +48 732 880 272

Zatrudniasz kierowcę niebędącego obywatelem państwa członkowskiego Unii Europejskiej? Koniecznie przeczytaj!

W dobie zapotrzebowania przez firmy transportowe na nowych kierowców coraz częściej przyjmowani są obywatele z Ukrainy, Kazachstanu czy Gruzji. Dokumentem, który umożliwia  wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy przez obywatela państwa trzeciego, na rzecz przewoźnika jest świadectwo kierowcy. Otrzymanie na podstawie decyzji administracyjnej powyższego dokumentu oznacza, że organ wydający – Główny Inspektor Transportu Drogowego ( GITD) może w każdym czasie wezwać przedsiębiorcę do przedstawienia dokumentacji w celu weryfikacji  potwierdzającej spełnianie wymagań przez kierowcę.

W niniejszej publikacji omówię bardzo dotkliwą karę dla przedsiębiorcy w skutek, której przez rok  nie można ubiegać się o wydanie świadectwa kierowcy, w wyniku czego nie zatrudnimy nowego pracownika , jak również będziemy musieli rozwiązać stosunek pracy lub umowę cywilnoprawną z kierowcą, któremu wygasa omawiany dokument w ciągu 12 miesięcy. 

Wniosek o wydanie świadectwa kierowcy

Zatrudnienie cudzoziemca, który ma wykonywać międzynarodowy przewóz rzeczy   wymaga od przedsiębiorcy złożenia do urzędów szeregu dokumentów.  Wniosek o wydanie świadectwa kierowcy  składany do Głównego Inspektora Transportu Drogowego zawiera oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę, adres , a także  imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz obywatelstwo kierowcy. Ponadto do wniosku dołącza się:

1)  kopię licencji wspólnotowej;

2)  zaświadczenie o zatrudnieniu kierowcy oraz spełnieniu przez kierowcę wymagań, o których mowa w art. 39a ustawy o transporcie drogowym (Dz.U. 2001 Nr 125, poz. 1371 t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2200) ;

3)  kserokopię dokumentu tożsamości;

4)  kserokopię prawa jazdy;

5)  kserokopię dokumentu potwierdzającego ubezpieczenie społeczne kierowcy.

Otrzymanie świadectwa kierowcy  przez przewoźnika oznacza nie tylko, że kierowca dla którego je otrzymał może wykonywać międzynarodowy transport drogowy na jego rzecz , ale również  możliwość skontrolowania przez Głównego Inspektora Transportu, czy dany kierowca spełnia wymagania określone we wniosku.

Jaki jest cel kontroli?

Organ dokonuje w ten sposób weryfikacji, czy spełnione są przesłanki wydania świadectwa kierowcy od chwili złożenia wniosku , jak i na okres , na który je wydano.  Zgodnie z art. 5 ust. 7 zdanie trzecie  rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 1072/2009 z dnia 21 października 2009 r. dotyczące wspólnych zasad dostępu do rynku międzynarodowych przewozów drogowych świadectwo kierowcy jest ważne jedynie, gdy spełnione są warunki, na których zostało wydane

Jak wygląda  przebieg kontroli?

GITD pismem wzywa przedsiębiorcę do przedstawienia dokumentów potwierdzających spełnienie wymagań przez określonego kierowcę, czyli:

– aktualne ubezpieczenie społeczne

– szkolenie dotyczące kwalifikacji wstępnej/ okresowe

– orzeczenie lekarskie

– orzeczenie psychologiczne.

Po sprawdzeniu dokumentacji przesłanej  przez przedsiębiorcę, organ wyszczególnia w zawiadomieniu nieprawidłowości, wzywa do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań w ciągu 7 dnia od dnia doręczenia.  

Co w  przypadku wykrycia nieprawidłowości przez GITD?

Na podstawie art. 32 f ust. 2 ustawy o transporcie drogowym w przypadku niewłaściwego wykorzystywania przez przedsiębiorcę świadectwa kierowcy polegającego na:

1)  niespełnianiu warunków stanowiących podstawę wydania świadectwa kierowcy lub

2)  podaniu nieprawidłowych informacji we wniosku o wydanie świadectwa kierowcy

Główny Inspektor Transportu Drogowego cofa świadectwo kierowcy i zawiesza wydawanie nowych świadectw kierowcy przez okres roku.

Przykłady:

1. Kierowca nie wykonuje przewozów na rzecz danego przedsiębiorcy ( został zwolniony z pracy)- czyli nie spełnia już warunków stanowiących podstawę wydania świadectwa kierowcy.
2. W dniu składania wniosku do GITD pracownik nie miał jeszcze dokumentu potwierdzającego ukończenie orzeczenia psychologicznego- podanie nieprawidłowych informacji we wniosku o wydanie świadectwa kierowcy.

Interpretując art. 32 f ust. 2 ustawy o transporcie drogowym ustawodawca bardzo rygorystycznie potraktował przewoźników.  Uważam że w takich przypadkach  powinni dostać szansę choćby po przez  pisemne ostrzeżenie , iż w razie stwierdzenia ponownego naruszenia tych przepisów wszczyna się postępowanie w sprawie zawieszenia wydawania świadectw kierowcy przez  okres roku. Kara jest dla przewoźnika bardzo dotkliwa, wręcz czasem nieproporcjonalna do powstałego naruszenia. W przypadku zatrudniania kierowców niebędących obywatelami unii europejskiej brak możliwości ich zatrudnienia przez rok może  być  bardzo dużym problemem w wielu firmach transportowych.

Karolina Otfinowska

Praca niemalże każdego kierowcy zawodowego nieubłaganie łączy się z pracą o różnych porach dnia – także w nocy. Transport nie może stanąć na czas nocy, a usługi transportowe realizowane są 24 h na dobę.  W tym miejscu należy się zatem zastanowić jakie obowiązki nałożył Ustawodawca na Pracodawcę w związku ze świadczeniem pracy w godzinach nocnych.  Z uwagi na znaczną uciążliwość tej pracy,Kodeks pracy przewiduje dodatkowe uprawnienia, które nabywa Pracownik pracując w niestandardowych godzinach oraz znaczące ograniczenia, które należy respektować przy planowaniu pracy w nocy. Celem niniejszej publikacji jest przedstawienie podstawowych regulacji – obowiązków oraz ograniczeń, o których musi pamiętać każdy Pracodawca, który zatrudnia pracownika – kierowcę, który pracuje w godzinach nocnych.

Pora nocna

Zgodnie z treścią 151⁷ § 1 Kodeksu Pracy – Pora nocna obejmuje 8 godzin między godzinami 21⁰⁰ a 7⁰⁰. Łatwo zatem zauważyć, iż Ustawodawca dał możliwość Pracodawcy wyboru 8 godzin we wskazanym przedziale. Wybór ten powinien być najbardziej korzystny dla konkretnego Pracodawcy. Jeśli bowiem często kierowcy wyjeżdżają wcześnie rano – warto rozważyć godziny 21.00 do 5.00. jeśli natomiast częściej zdarzają się późne powroty – lepiej ustalić godzinę najpóźniejszą tj. 23.00-7.00. Nie należy zatem sugerować się ustaleniami w innych firmach – należy dokonać konkretnej analizy godzin pracy w swoim przedsiębiorstwie. Umiejętne ustalenie godzin nocnych pozwala bowiem uniknąć konieczności wypłaty dodatku do wynagrodzenia, a przez to obniżyć koszty.

Pracodawca powinien zawrzeć informację o ustalonej porze nocnej w układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy albo w obwieszczeniu. Jeśli natomiast u danego podmiotu zatrudniającego  nie funkcjonuje układ zbiorowy albo gdy  pracodawca nie ma obowiązku wprowadzić regulaminu pracy – na Pracodawcy ciąży dodatkowy obowiązek, zgodnie z treścią art. 29 § 3 – pisemnego poinformowania pracownika o obowiązującej porze nocnej.

 Natomiast co w przypadku, w których Pracodawca nie ustali pory nocnej w swoim przedsiębiorstwie? Wskazać należy, iż kwestia ta pozostaje sporna, część doktryny wskazuje, iż w przypadku braku uregulowania – jako godziny nocne powinny być liczone wszystkie godziny pomiędzy 21 a 7 rano (10h) – na takie rozwiązanie wskazuje przykładowo M. Rycak[1], A. Pawłowska[2] oraz M. Łajeczko [3]. Odmienne stanowisko prezentuje A. Sobczyk[4].

Analizując niniejszą kwestię należy podkreślić, iż Kodeks Pracy expressis verbis rozstrzyga, iż pora nocna obejmuje 8 godzin, nie sposób zatem zgodzić się ze stanowiskiem, iż w związku z brakiem ustalenia pory nocnej przez Pracodawcę, należałoby go niejako ukarać i całe 10 godzin traktować jako porę nocną. Pozostaje to w sprzeczności z literalnym brzmieniem przepisu. Pozostaje zatem pytanie od kiedy należy te 8 godzin policzyć. Wydaje się, że najbardziej uzasadnione jest domniemanie, iż w taki przypadku – pierwsze 8 godzin, poczynając od 21.00 należy traktować jako porę nocną.

Kolejną kwestię jest pytanie, czy możemy ustalić odmienne pory nocne dla różnych kategorii pracowników – co niekiedy w przypadku zatrudniania kierowców oraz jeszcze innych pracowników – może okazać się korzystne. W Kodeksie Pracy brak jest jakichkolwiek regulacji ograniczających tą kwestię. Tym samym należy uznać, iż jest dopuszczalne ustalenie odmiennej pory nocnej dla różnych grup pracowników np. odmiennie pracownicy biurowy, odmiennie pracownicy biurowi, a odmiennie kierowcy.

Dodatek za pracę w nocy

Zgodnie z treścią art. 151⁸ Kodeksu Pracy – Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatek do wynagrodzenia za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.

Wskazać zatem należy, iż Ustawodawca potraktował wszystkich pracowników jednakowo i nie uzależnił dodatku od kwoty faktycznego wynagrodzenia konkretnego pracownika, a od kwoty minimalnego wynagrodzenia. Oznacza to, iż dodatek 20% jest taki sam w danym miesiącu dla każdego pracownika, także niezależnie od tego czy pracownik  stale pracuje w nocy, czy tylko okazjonalnie.

            Oczywiście Pracodawca w układzie zbiorowym pracy, regulaminie lub innym przepisie wewnątrzzakładowym –może ustalić korzystniejsze warunki wypłaty dodatku – np. iż będzie on liczony od stawki wyższej np. od wynagrodzenia zasadniczego konkretnego pracownika.

Zakaz wykonywania pracy w nocy

Należy wskazać, iż Ustawodawca uznał, iż z uwagi na szczególną uciążliwość pracy w nocy zatrudnienie niektórych kategorii pracowników w porze nocnej jest zabronione. Kodeks Pracy wprost wskazuje te kategorie.

Praca w porze nocnej jest zabroniona:

1)kobiecie w ciąży (art. 178 § 1 KP);

2)pracownikowi (jeden z rodziców lub opiekunów) – opiekującemu się dzieckiem do lat 4 bez jego zgody (art. 178 § 2 KP);

3)pracownikowi młodocianemu (art. 203 § 1 KP);

4)pracownikowi niepełnosprawnemu, chyba że na wniosek osoby zatrudnionej lekarz prowadzący badania profilaktyczne pracowników lub w razie jego braku – lekarz sprawujący opiekę nad tymi pracownikami wyrazi na to zgodę.

 Pora nocna w Ustawie o czasie pracy kierowców

Warto podkreślić, iż Ustawodawca w przepisach szczególnych dotyczących kierowców wprowadził odrębną od kodeksowej porę nocną dla kierowców.

Zgodnie z art. pkt 6a ustawy o czasie pracy kierowców:

pora nocna – jest to okres czterech godzin pomiędzy godziną 00⁰⁰ i godziną 07⁰⁰; definicję pory nocnej zawartą w tym przepisie stosuje się wyłącznie do celów ustalania czasu pracy;

Oznacza to, iż Ustawodawca znów dał Pracodawcy możliwość określenia najbardziej dogodnych godzin. Pracodawca musi wybrać 4 godziny spośród wskazanego zakresu i przyjmuje się, że powinny to być godziny ustalone jednym ciągiem tj. przykładowo od 00:00-4:00, 1:00 do 5:00, itd.

Ustawa nie wskazuje sposobu ustalenia tych godzin, tym samym za uzasadnione należy uznać przyjęcie, iż należy to zrobić w taki sam sposób jaki przewiduje Kodeks Pracy dla „zwykłych” godzin nocnych. Pora nocna dla kierowców powinna zostać zatem ustalona w regulaminie pracy lub układzie zbiorowym pracy, natomiast w przypadku firm, które nie posiadają lub nie są zobligowane do wydawania takich aktów – informacją tą nalży wskazać w informacji o warunkach zatrudnienia.

Kwestię tą potwierdza Stanowisko Biura Informacji i Promocji Ministerstwa Infrastruktury z 8 listopada 2011r w sprawie zasad wprowadzenia pory nocnej dla kierowców wynikającej z art. 2 pkt 6a ustawy o czasie pracy kierowców o sygn. MR-1-mg-061-379/11.

Konsekwencje pory nocnej dla kierowców

Zgodnie z art. 21 wspomnianej ustawy o czasie pracy kierowców:

W przypadku gdy praca jest wykonywana w porze nocnej, czas pracy kierowcy nie może przekraczać 10 godzin w danej dobie.

            Przepis ten wprowadza dodatkowe ograniczenie czasu pracy dla pracownika będącego kierowcą. Wymóg ten jest bardzo kategoryczny, wystarczy bowiem, że kierowca choćby minutę będzie pracował  wyznaczonych godzinach nocnych – przykładowo zakończy pracę minutę po północy, przy ustaleniu godzin nocnych na 0:00-4:00 – wówczas nie będzie mógł pracować w ciągu danej doby pracowniczej więcej niż 10 godzin.

            Wprowadzone ograniczenie jest efektem dostosowania polskiego ustawodawca do wymogów dyrektywy 2002/15, która już w preambule (pkt 11 Preambuły).  zawiera informacje, iż, zgodnie z wynikami badań organizm ludzki jest w nocy bardziej wrażliwy na zakłócenia środowiska i uciążliwe formy organizacji pracy, a długie okresy pracy w porze nocnej mogą być szkodliwe dla zdrowia i mogą zagrażać bezpieczeństwu zarówno kierowcy, jaki i drogowemu. Dalszy punkt Preambuły(pkt 12) wskazuje na konieczność  ograniczenie długości okresów pracy w porze nocnej i przyznanie zawodowym kierowcom pracującym w porze nocnej właściwej rekompensaty za taką pracę. Stało się to w Polsce właśnie w roku 2009 – dostosowując wewnętrzne ustawodawstwo do przepisów unijnych.

Podsumowując, definicję pory nocnej z ustawy o czasie pracy kierowców należy stosować tylko  do celów ustalania czasu pracy (zgodnie z  brzmieniem art. 2 pkt 6a ustawy o czasie pracy kierowców). Natomiast dla celów ustalenia prawidłowego wynagrodzenia i wyliczenia dodatku za pracę w porze nocnej oraz celem respektowania zakazu zatrudniania niektórych pracowników w nocy – obowiązująca jest 8 godzinna pora nocna.

Podkreślić również należy, iż umiejętne ustalenie pory nocnej dla przedsiębiorców jest niezwykle istotne zarówno dla prawidłowej organizacji czasu pracy, jak również pozwala na znaczne oszczędności w Naszym przedsiębiorstwie.

Dodatkowo zapewnia realizację obowiązków wynikających z Kodeksu Pracy. Brak wypłaty należności z tytułu pracy w porze nocnej może spowodować wystąpienie przez Pracownika z roszczeniem o wypłatę zaległego dodatku za okres 3 lat wstecz. Dodatkowo może być to uznane za naruszenie praw pracowniczych i zakwalifikowane jako wykroczenie zagrożone karą grzywny od 1 tys. do 30 tys. zł. Jeśli jednak Pracodawca dopuszcza się tych naruszeń wielokrotnie, w sposób złośliwy lub uporczywy, takie działanie może zostać zakwalifikowane jako przestępstwo.

Magdalena Szaraniec-Kurzydym

Zespół Translex Doradztwo Prawne

Jeśli potrzebują Państwo pomocy w zakresie prawidłowego ustalenia pory nocnej albo weryfikacji dokumentów pracowniczych – pozostajemy do Państwa dyspozycji!

Skontaktuj się z Nami pod numerem telefonu +48 732 880 272

[1] red. K. Walczak 2017, wyd. 24/M. Rycak

[2] A. Pawłowska, Praca, s. 29

[3] M. Łajeczko, Nowelizacja kodeksu pracy, Sł. Prac. 1996, Nr 5, s. 3

[4] A. Sobczyk (red.), Kodeks pracy. Komentarz, Warszawa 2014, s. 622

Dopiero w  dniu 23 października na stronie francuskiego Ministerstwa zostało opublikowane Porozumienie z dnia 7 kwietnia 2017r, które teoretycznie obowiązuje już od maja 2017r.  Dokument ten wprowadza podwyższenie stawek płacy minimalnej dla pracowników branży transportowej, wykonujących transport międzynarodowy lub kabotaż na terenie Francji ( z wyłączeniem  tranzytu).

Przewóz rzeczy

Nowe stawki w transporcie drogowym rzeczy  wynoszą:

• Dla Kierowcy pojazdu do 3,5 tony  – 9,77 Euro
• Dla Kierowcy pojazdu ciężarowego o DMC od 3,5 do 11 ton – 9,77 Euro  
• Dla Kierowcy pojazdu ciężarowego o DMC od 11 do 19 ton – 9,80 Euro
• Dla Kierowcy pojazdu o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 19 ton – 9,82 Euro
• Dla Wysoko wykwalifikowanego kierowcy pojazdów ciężarowych – 10,06 Euro

Przewóz osób

Nowe stawki w transporcie drogowym osób  wynoszą:

• Kierowca autobusu – Pracownik odpowiedzialny za prowadzenie autobusu; pomaga pracownikowi bagażowemu w obsłudze paczek i przesyłek – 10,2089 Euro
• Kierowca autobusu pełniący także obowiązki inkasenta i bagażowego – Pracownik odpowiedzialny za prowadzenie autobusu oraz pobieranie opłat za przejazd pasażerów i przewóz bagażu i przesyłek  – 10,2834 Euro
• Kierowca autokaru turystycznego. – Pracownik dysponujący co najmniej dwuletnim doświadczeniem w zakresie prowadzenia autokaru i spełniający wszystkie wymogi dotyczące stanowisk pracy nr 8 lub 9 – 10,4961 Euro
• Kierowca dużego autokaru turystycznego. – Pracownik odpowiedzialny za prowadzenie luksusowego autokaru liczącego co najmniej 32 fotele, pracujący na długich trasach turystycznych, czyli liczących co najmniej 5 dni – 10,7512 Euro

Od kiedy zmiany?

Jak łatwo zauważyć w przypadku najliczniejszej grupy w transporcie rzeczy  – wysoce wykwalifikowanych kierowców pojazdów ciężarowych – doszło do podwyższenia kwoty z 10,00 Euro na 10,06. Różnica jest zatem symboliczna i nie powinna znacząco wpłynąć na podwyższenie kosztów wykonywania pracy na terenie Francji.

Problemem jest jednak, od kiedy stosować nowe stawki i co zrobić ze zgłoszonymi już przez stronę SIPSI – pracownikami? Sam dokument nie rozstrzyga tej kwestii wprost. Stoję na stanowisku, iż w związku z faktem, iż ogłoszenie tej zmiany nastąpiło dopiero w październiku – nowe stawki należy uwzględnić po raz pierwszy przy rozliczeniu miesiąca października.

Natomiast co do zgłoszeń – każde nowe zgłoszenie przez SIPSI wykonane po dacie ogłoszenia nowego porozumienia czyli po 23 października 2017 r  – powinno uwzględniać zmienioną, podwyższoną stawkę. Zgłoszenia które są ważne – nie mogą zostać zmienione.  Natomiast przy rozliczeniu tych pracowników zalecamy stosować nową stawkę także za miesiąc październik.

Oryginał dokumentu Porozumienia w języku polskim mogą Państwo znaleźć pod adresem:

https://www.ecologique-solidaire.gouv.fr/sites/default/files/R%C3%A9mun%C3%A9ration%20minimum%20TR%20marchandises%20personnes%20janvier%202017%20PL.pdf

Magdalena Szaraniec-Kurzydym

Zespół Translex Doradztwo Prawne

Jeśli potrzebują Państwo pomocy w rozliczaniu płacy minimalnej we Francji – zgłoś się do Nas! Oferujemy rozliczanie płac minimalnych w krajach UE, na terenie których istnieje taki obowiązek. Skontaktuj się z Nami pod numerem telefonu: +48 732 880 272