Aktualności

Wynagrodzenie w 2 transzach dla kierowcy – czyli co nowego w przepisach cz.2

2023-09-25

Co nowego w przepisach cz.2 Wynagrodzenie w 2 transzach dla kierowcy? Szansa czy niepotrzebna komplikacja?

Od 19 sierpnia 2023 roku obowiązuje nowa ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym. Jednym z proponowanych rozwiązań jest możliwość wprowadzenia przez pracodawcę dla niektórych kierowców wypłaty podzielonej na 2 transze. Poniższa publikacja ma na celu przedstawienie nowych zasad wypłaty wynagrodzenia i zawiera próbę oceny nowych rozwiązań.

Jak było dotychczas?

W pierwszej kolejności należy wskazać na obowiązujące przepisy ogólne z Kodeksu pracy, które dotychczas znajdowały zastosowanie do kierowców – bez żadnych wyjątków.
Zgodnie z art. art. 85 kodeksu pracy wynagrodzenie należy wypłacać co najmniej raz w miesiącu, w stałym i z góry ustalonym terminie. Wynagrodzenie płatne miesięcznie należy wypłacać za miesiąc z dołu, nie później niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego.
W praktyce większość firm transportowych – rozliczało wynagrodzenie 10tego dnia następnego miesiąca. Jednakże niekiedy, w przypadku, kiedy kierowca wyjeżdżał na dłuższe trasy, a firma nie dysponowała możliwością zdalnego odczytu plików z tachografu – rozliczenie wszystkich składników – uzależnionych od danych cyfrowych np. godzin nadliczbowych, nocnych czy płacy zagranicznej – było znacząco utrudnione, a nawet niemożliwe.

Jak zmieniła się sytuacja od 19 sierpnia 2023 roku?

W pewnym zakresie – uwzględniając te trudności – w nowej ustawie miało znaleźć się rozwiązanie, które ułatwi Pracodawcom terminowe rozliczanie wynagrodzenia. Nowelizacja dodała do ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców art. 26i, w brzmieniu:
W drodze odstępstwa od art. 85 terminy wypłaty wynagrodzenia za pracę § 1 i 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, wynagrodzenie za pracę kierowcy wykonującego międzynarodowe przewozy drogowe, uznanego za pracownika delegowanego do celów dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (Dz. Urz. WE L 18 z 21.01.1997, str. 1 – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 5, t. 2, str. 431, Dz. Urz. UE L 252 z 19.09.2012, str. 59 oraz Dz. Urz. UE L 173 z 09.07.2018, str. 16), w rozumieniu krajowych przepisów państwa, na terytorium którego kierowca jest delegowany, może być płatne w dwóch ratach, w stałym i ustalonym z góry terminie:
1) pierwsza rata, z dołu, nie później jednak niż w ciągu pierwszych 10 dni następnego miesiąca kalendarzowego:
a) w przypadku kierowców, których miesięczny przychód jest niższy niż przeciętne wynagrodzenie – w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę ogłoszonego albo ustalonego na postawie art. 2 negocjacje w sprawie minimalnego wynagrodzenia za pracę ust. 4 albo ust. 5 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207),
b) w przypadku kierowców, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie – w wysokości przeciętnego wynagrodzenia;
2) druga rata, z dołu, niezwłocznie po ustaleniu pełnej wysokości wynagrodzenia, nie później jednak niż do 21 dnia następnego miesiąca kalendarzowego.

W pierwszej kolejności należy zatem podkreślić, że wspomniany przepis nie dotyczy wszystkich kierowców. Przepis wskazuje wprost, iż jest tutaj mowa o kierowcach wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe, uznanych za pracowników delegowanych do celów dyrektywy 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącej delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Dotyczy to więc wyłącznie przewozów kabotażowych i typu cross-trade. Tylko tacy kierowcy bowiem, w rozumieniu w/w przepisów traktowani są jako delegowani. Natomiast kierowcy wykonujący transport krajowy, a także bilateralny – nie mogą zostać objęci wskazanymi regulacjami. Prawdopodobnie przyjęto bowiem, iż skoro kierowcy wykonują transport krajowy lub dwustronny to pracodawca ma więcej możliwości, aby odczytać kartę kierowcy i rozliczyć wynagrodzenie zgodnie z terminem wskazanym w Kodeksie pracy. W mojej ocenie takie różnicowanie nie jest uzasadnione – doświadczenie wskazuje, iż także w takich przewozach, kierowca niekoniecznie wraca do bazy firmy częściej i często również występują trudności w odczycie danych cyfrowych. Bywa również, iż kierowcy wykonują w trakcie miesiąca zarówno przewozy krajowe, bilateralne i typu cross-trade, lub w danym miesiącu tylko bilateralne, a w kolejnym wyłącznie typu cross-trade, a komentowany przepis nie przewiduje co robić w takiej sytuacji. Absurdalnym bowiem byłoby przyjęcie, iż w jednym miesiącu – kiedy wykonuje przewozy typu cross-trade i kabotaże to możemy wypłacać wynagrodzenie w 2 transzach, a w kolejnym miesiącu, kiedy akurat zrobi tylko bilateralne – to musimy zmienić te zasady.
Wątpliwości budzi również fakt, iż niejako z góry należy ocenić czy oszacować, czy kierowca osiągnie przeciętne wynagrodzenie czy nie. Skoro bowiem, do 10-tego dnia należy kierowcy wypłacić co najmniej przeciętne prognozowane wynagrodzenie miesięczne, czyli obecnie 6 935 zł, to pracodawca musi mieć wiedzę, że jego kierowca wypracował taką kwotę. Pytanie jak to zrobić bez informacji ile godzin nadliczbowych, nocnych czy płacy zagranicznej w poszczególnych krajach UE wypracował kierowca, co jak wiemy dokonywane jest na podstawie danych z pliku ddd. Ponadto aby prawidłowo naliczyć wynagrodzenie powinniśmy mieć wiedzę o „wirtualnych dietach” . W praktyce zatem widzę liczne problemy z prawidłowym naliczeniem wynagrodzenia w 2 transzach na zasadach, które ustawodawca przewidział w nowym, komentowanym przepisie. Oczywiście każda firma i każda sytuacja jest inna, dlatego też zachęcamy aby „ślepo” nie korzystać z tych przepisów, a realnie zastanowić się, czy nie ma innych rozwiązań, aby prawidłowo naliczyć wynagrodzenie w terminie.
Samą propozycję rozliczania wypłaty w 2 transzach ocenić należy pozytywnie, bo faktycznie tak jest, że spora część przewoźników ma problem z odczytami danych cyfrowych, które obejmowałyby cały miesiąc kalendarzowy, a dokonane byłyby przed 10dniem miesiąca następnego. Często zdarza się, że kierowca owszem odczyta kartę ok 28/29 dnia miesiąca, jednak już 31 wyjeżdża znów i choćby dla celów wykonania prawidłowej ewidencji czasu pracy – nie mamy kompletu danych. Zapewne dużo lepszym pomysłem byłoby, gdyby Ustawodawca przewidział, iż do 10tego dnia miesiąca należy wypłacić – dla wszystkich kierowców wynagrodzenie z umowy, stałe lub po prostu minimalną krajową. Natomiast pozostałą część – tą uzależnioną od plików cyfrowych – w terminie do 21 dnia miesiąca.

Zachęcamy również do zapoznania się z Naszą publikacją dot. nowych stawek odliczeń ZUS/PIT :

http://dp-translex.pl/aktualnosci/rozliczamy-sierpien-po-nowemu-czyli-co-nowego-w-przepisach-cz-1/

Już wkrótce kolejna publikacja – tym razem dotycząca możliwości wypłaty za sanitariaty!

Rozliczamy sierpień po nowemu! Czyli co nowego w przepisach cz.1

2023-09-05

Od 19 sierpnia 2023 roku obowiązuje nowa ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym. Oznacza to wprost, iż zasady rozliczeń zmieniają się w trakcie miesiąca. Nie jest to łatwe, ani logiczne, jednakże Jakkolwiek tego nie oceniać, należy podporządkować się tym wymogom. Poniższy artykuł ma na celu przybliżenie zmian i nowego sposobu rozliczeń kierowców.

Wspomniana ustawa wprowadziła spore zmiany w zasadach ustalania podstawy wymiaru PIT i składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe kierowców. Do tej ustawy wprowadzono zapisy, które zmieniają także ustawę o czasie pracy kierowców w tej sposób, iż po rozdziale 3a dodaje się rozdział 3b pt. Zasady wynagradzania kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe.

W Nowym artykule tego rozdziału tj. 26f podtrzymano obowiązującą, już od lutego 2022 roku regulację, iż kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 77⁵ § 1 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465). Dla wielu przewoźników regulacje te nie są zadowalające, gdyż w dalszym ciągu nie ma podstawy do wypłaty diet dla kierowcy, jak to było przed lutym 2022 roku a przypomnijmy, że diety są składnikiem nieopodatkowanym i bez składek na ZUS.

Aby jednak w jakiś sposób zrekompensować brak wypłaty diet Ustawodawca zdecydował w ubiegłym roku o stosowaniu 2 ulg tj. w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz w zakresie podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych. Dotychczas Potocznie zwane „odliczenie PIT/ZUS lub tzw. „diety wirtualne” funkcjonowały od lutego 2022 roku i obecnie zostały utrzymane jednak zmienia się od 19 sierpnia 2023 sposób ich naliczenia.

Odliczenie ZUS

Dotychczas:

W zakresie tej ulgi tj. do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w odniesieniu do kierowców w transporcie międzynarodowym znajdowało zastosowanie wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe na podstawie § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia MPiPS w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 728). Czyli z podstawy oskładkowania części wynagrodzenia pracownika, którego przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (w 2023 r. – 6.935 zł), wyłączono przychód w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu. Wysokość diety ustalano zgodnie z tabelą z rozporządzenia MPIPS, w zależności od kraju, w którym był kierowca, np. i np. w Niemczech było to 49 euro dziennie, w Czechach 41 euro, a we Francji 50 euro. Powyższe odliczenia możliwe były tylko wówczas kiedy miesięczny przychód kierowcy, stanowiący podstawę wymiaru składek, nie był niższy od kwoty wspomnianego, przeciętnego wynagrodzenia.

Obecnie:

Nowa ustawa wprowadza art. 26g do ustawy o czasie pracy kierowcy, zgodnie z którym u kierowców wykonujących zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, w skład przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne nie wchodzi kwota będąca równowartością 60 euro za każdy dzień pobytu poza granicami Polski. Podtrzymano zasadę, zgodnie z którą aby móc zastosować wspomnianą ulgę to miesięczny przychód kierowcy, stanowiący podstawę wymiaru składek, nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia. Zatem, mówiąc wprost jeśli kierowca nie osiągnie przeciętnego wynagrodzenia brutto (w 2023 r. – 6.935 zł), to nie będzie możliwości odliczenia 60 euro za każdy dzień pobytu za granicą. Zatem faktycznie jedyną zmianą w powyższym zakresie jest zwiększenie kwoty diet za dobę ( dotychczas właściwie w żadnym kraju po którym poruszał się kierowca stawka ta nie wynosiła 60 euro za dobę), a także stawka ta została ujednolicona – zatem nie ma konieczności rozbijania jej na poszczególne kraje, gdyż wszędzie – poza granicami RP – wynosić ona będzie dla kierowcy 60 euro za dobę. Ujednolicenie i podwyższenie stawek należy uznać za dobry kierunek, pensje kierowców systematycznie idą w górę, a stawki diet z rozporządzenia MPIPS nie zmieniają się od lat.

Odliczenia PIT

Dotychczas:

Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem ustawy o czasie pracy kierowcy – Do kierowcy wykonującego przewóz międzynarodowy stosowano art. 21b ustawy o czasie pracy kierowców. W kwestii ustalenia podstawy wymiaru podatku dochodowego od osób fizycznych zastosowanie miały przepisy dotyczące osób zatrudnionych w kraju i przebywających czasowo za granicą, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o pdof (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.). W praktyce oznaczało to, iż zwolnienie z opodatkowania dotyczyło części kierowcy za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30% diety, określonej w przepisach dotyczących podróży służbowej w sferze budżetowej. Wyliczeń dokonywało się analogicznie tj. zwolnienie uzależnione było od kraju w którym dany kierowca przebywał, a każdy kraj miał inną stawkę diety.

Obecnie:

Nowa Ustawa o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym dodała pkt 23d do art. 21 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od os. fizycznych, wskazując, iż zwolnione z podatku są przychody ze stosunku pracy oraz umowy zlecenia, otrzymane przez kierowcę z tytułu wykonywania międzynarodowych przewozów drogowych, w wysokości stanowiącej równowartość 20 euro za każdy dzień pobytu kierowcy za granicą. Dodatkowo do przychodu kierowcy, stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i zaliczki na podatek dochodowy, nie wchodzą należności z tytułu zwrotu kosztów:

noclegu – w odniesieniu do tygodniowego regularnego okresu odpoczynku, którego kierowca nie może odebrać w pojeździe,
podróży do miejsca rozpoczęcia międzynarodowego przewozu drogowego środkami transportu innymi niż pojazd będący w dyspozycji pracodawcy lub podmiotu, na rzecz którego kierowca wykonuje międzynarodowy przewóz drogowy,
niezbędnych udokumentowanych wydatków określonych lub uznanych przez pracodawcę lub podmiot, na rzecz którego kierowca wykonuje międzynarodowy przewóz drogowy, odpowiednio do uzasadnionych potrzeb w wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków faktycznie poniesionych i udokumentowanych przez kierowcę,
korzystania z urządzeń sanitarnych, określonych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonuje zadania służbowe.

Zatem analizując zmianę – wskazano, iż zwolnione wynosi nie jak dotychczas w kwocie odpowiadającej 30% diety – a wprowadzono limit dzienny kwotowy- 20 euro na dzień. Ponadto dodano wprost kilka rodzajów należności, które to również nie wchodzą do dochodu kierowcy – zatem pozostaje nieopodatkowane.

W praktyce – zmieniają się kwoty, lecz sposób rozliczeń pozostaje właściwie ten sam. Również najlepiej dokonywać tego na podstawie danych cyfrowych z kart kierowcy lub tachografów. Jest to bowiem najbardziej wiarygodne źródło informacji o czasie przebywania kierowcy poza granicami kraju. Zmiana oczywiście ma na celu ułatwienie i uproszczenie rozliczeń kierowcy, dla obliczenia „wirtualnych diet” nie będzie bowiem konieczności analizowania każdego przekroczenia granicy w trasie. Jednakże, ułatwienie to ma charakter pozorny, bowiem dalej dla przewozów typu cross-trade i kabotaży – będzie konieczne aby takie przekroczenie znać – dla celów rozliczenia płacy zagranicznej we właściwy sposób. Ponadto w praktyce może to oznaczać, z uwagi na wyższą stawkę diety (60Euro), że dla najlepiej zarabiających kierowców – składki i podatki będą lekko niższe.

Pytanie co z sierpniem 2023? Ustawa nie zawiera żadnych przejściowych przepisów i to niestety należy uznać za spore niedopatrzenie. W praktyce bowiem za okres od 1 sierpnia do 18 sierpnia – powinniśmy jeszcze liczyć „po staremu”, a od 19 sierpnia stosować nowe stawki. Może to w praktyce generować znaczne trudności.

Już teraz zapraszamy do kolejnej część Naszej analizy, która dosłownie na dniach pojawi się na naszej stronie – a dotyczyć będzie wprowadzonej możliwości rozliczania wynagrodzenia dla kierowców w 2 transzach. Jest to bowiem ciekawa propozycja, ale jednak czy obecnie realna do zastosowania?

W razie pytań – pozostajemy do Państwa dyspozycji pod nr telefonu +48 732 880 272.

r.pr. Magdalena Szaraniec-Kurzydym

Kiedy należy złożyć wniosek o zmianę świadectwa kierowcy?

2022-06-01

Przedsiębiorcy mają obowiązek złożyć do Głównego Inspektoratu Transportu Drogowego ( GITD) wniosek o wydanie świadectwa kierowcy, jeżeli zatrudniają kierowców spoza Unii Europejskiej, którzy wykonują międzynarodowy przewóz rzeczy.

Należy jednak pamiętać, że w sytuacjach określonych w ustawie z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym Dz.U.2022.0.180 przedsiębiorcy muszą wystąpić do GITD o zmianę świadectwa kierowcy.

Mianowicie, zgodnie z art. 32 b ust. 6 niniejszej ustawy należy do 28 dni zgłosić następujące zmiany danych:

oznaczenie przedsiębiorcy, jego siedzibę i adres;
imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz obywatelstwo kierowcy.

Dodatkowo zmiany należy dokonać także, w przypadku kierowców wykonujących transport powyżej 3,5 t, jeżeli nastąpiła modyfikacja w poniższych dokumentach

karta kwalifikacji kierowcy wydanej w państwie członkowskim Unii Europejskiej z aktualnym wpisem kodu 95 oraz posiadanego prawa jazdy albo
2. prawo jazdy wydanego w państwie członkowskim Unii Europejskiej z aktualnym wpisem kodu 95;
dokument tożsamości;
prawo jazdy.

Przedsiębiorcy zatrudniający kierowców wykonujących przewozy wyłącznie pojazdem lub zespołem pojazdów, którego dopuszczalna masa całkowita przekracza 2,5 tony i nie przekracza 3,5 tony składają wniosek o zmianę świadectwa kierowcy, kiedy zmieniły się dane dotyczące nie tylko oznaczenia przedsiębiorcy, jego siedziby czy adresu, ale także gdy nastąpiła zmiana danych kierowcy dotycząca :

-imię i nazwisko, datę i miejsce urodzenia oraz obywatelstwo kierowcy;

– orzeczeń o braku przeciwwskazań:

a) zdrowotnych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, o których mowa w art. 39a wymogi wobec kierowców wykonujących przewóz drogowy ust. 1 pkt 3, oraz

b) psychologicznych do wykonywania pracy na stanowisku kierowcy, o których mowa w art. 39a wymogi wobec kierowców wykonujących przewóz drogowy ust. 1 pkt 4;

-dokumentu tożsamości;

– prawa jazdy.

Wszelkie powyższe zmiany trzeba uwzględnić we wniosku o zmianę świadectwa kierowcy SK3. Koszt złożenia wniosku to tylko 10 zł, natomiast kara może być, w szczególności na drodze, bardzo dotkliwa. Dlatego też należy bezwzględnie pamiętać, w przypadku zmiany wskazanych powyżej danych o terminowym składaniu takich wniosków (nie później niż 28 dni od dnia ich powstania!) – pozwoli to uniknąć wysokich mandatów.

Ewidencja czasu pracy kierowcy – po nowemu!

2022-01-28

Pracodawco!!!

W związku z nowelizacją ustawy o czasie pracy kierowców, przypominamy o dwóch nowych zasadach dotyczących formy ewidencji oraz okresu jej przechowywania!

Najważniejsza zmiana wynikająca z art.25 ustawy o czasie pracy kierowców :
– pracodawca może prowadzić ewidencję w formie papierowej lub elektronicznej ( dotychczas tylko w formie papierowej)
– musi przechowywać ją 10 lat po zakończeniu okresu nią objętego ( obecnie było 3 lata)
Przepis zacznie obowiązywać po 4 miesiącach od dnia ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.

Oznacza to również , że oprócz stosowania się do nowych zasad musisz uaktualnić dokumentację dla pracownika dotyczącą prowadzenia oraz przechowywania ewidencji czasu pracy.

Tekst nowego brzmienia przepisu:
Art. 25.

1. Pracodawca prowadzi dla każdego kierowcy ewidencję czasu pracy do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą.

2. Ewidencja czasu pracy obejmuje liczbę przepracowanych godzin oraz godzinę rozpoczęcia i zakończenia pracy, liczbę godzin przepracowanych w porze nocnej, liczbę godzin nadliczbowych, dni wolne od pracy z oznaczeniem tytułu ich udzielenia, liczbę godzin dyżuru oraz godzinę rozpoczęcia i zakończenia dyżuru, ze wskazaniem, czy jest to dyżur pełniony w domu, rodzaj i wymiar zwolnień od pracy, rodzaj i wymiar innych usprawiedliwionych nieobecności w pracy, wymiar nieusprawiedliwionych nieobecności w pracy, z uwzględnieniem:
1) zapisów na wykresówkach;
2) wydruków danych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego;
3) plików pobranych z karty kierowcy i tachografu cyfrowego;
4) innych dokumentów potwierdzających czas pracy i rodzaj wykonywanej
czynności, lub
5) rejestrów opracowanych na podstawie dokumentów, o których mowa
w pkt 1–3.

3. W stosunku do pracowników objętych zadaniowym czasem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub ryczałt za porę nocną, nie ewidencjonuje się godzin pracy.
4. Pracodawcy, których dotyczy ust. 3, zobowiązani są do prowadzenia indywidualnych kart ewidencji nieobecności pracownika w pracy z podziałem na rodzaj i wymiar.
5. Pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy w postaci papierowej lub elektronicznej.
6. Ewidencję czasu pracy pracodawca:
1) udostępnia kierowcy na jego wniosek;
2) przechowuje przez okres 10 lat po zakończeniu okresu nią objętego.

Karolina Otfinowska Translex Doradztwo Prawne

Potrzebujesz pomocy przy prowadzeniu ewidencji czasu pracy kierowcy, lub masz pytania co do zmian? Zapraszamy do kontaktu pod nr tel. +48 732 880 272

Zachęcamy również do zapoznania się z innymi Naszymi publikacjami : http://dp-translex.pl/aktualnosci/

AKTA OSOBOWE KIEROWCY W 2022

2022-01-20

Już niebawem dla firm transportowych rozpocznie się nowy etap związany z regulacjami dotyczącymi Pakietu Mobilności. Przed Nami zatem prawdziwa rewolucja. Zmiany będą miały istotny wpływ na funkcjonowanie przedsiębiorstw zatrudniających pracowników. Przedsiębiorcy, chcąc zrealizować wszystkie nowe obowiązki – zobligowani będą do dokonania zmian w obecnie wypłacanych wynagrodzeniach, a w konsekwencji sporządzenia nowych porozumień zmieniających do obecnych obowiązujących umów zawartych z kierowcami, a także – dla większych firm. aneksów do regulaminów pracy i wynagradzania.

Poniższa publikacja ma na celu przypomnienie jakie dokumenty powinny znajdować się w aktach osobowych, jak również, które zalecam, żeby przechowywać dla pracowników zatrudnionych na stanowisku kierowca, zwłaszcza w kontekście – nowych regulacji Pakietu mobilności – od lutego 2022

Przypominam, iż od 2019 roku akta osobowe składają się z czterech części: A, B,C,D, w których powinny być umieszczane dokumenty pracownika w zależności od etapu jego zatrudnienia. Ponadto akta mogą być przechowywane w formie papierowej lub elektronicznej w zależności od tego jaką formę preferuje Pracodawca. Doświadczenie wskazuje jednak, iż większość Pracodawców kontynuuje przechowywanie akt pracowniczych w formie papierowej.

CZĘŚĆ A

W części A powinny znajdować się dokumenty w związku z ubieganiem się o zatrudnienie:

-kwestionariusz osobowy kandydata;

-skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich z poprzednich okresów zatrudnienia;

-dokumenty dla kandydata dotyczące RODO;

-kserokopia świadectwa pracy;

-kserokopia prawa jazdy;

-kserokopia świadectwo kwalifikacji zawodowej;

-kserokopia uprawnienia do przewożenia materiałów niebezpiecznych (ADR);

-kserokopia karty kierowcy;

-dodatkowo dla kierowcy, który jest obywatelem kraju spoza UE:

– kserokopia paszportu

– kserokopia wizy

– kserokopia złożenia dokumentów dotyczących legalnego pobytu cudzoziemca w Polsce.

CZĘŚĆ B

Część B powinna zawierać dokumentację dotyczącą nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia, w tym:

-oświadczenia lub dokumenty, obejmujące dane osobowe innych danych osobowych pracownika, a także imion i nazwisk oraz dat urodzenia dzieci pracownika, jeżeli podanie takich danych jest konieczne ze względu na korzystanie przez pracownika ze szczególnych uprawnień przewidzianych w prawie pracy;

-numer PESEL pracownika nadanego przez Rządowe Centrum Informatyczne Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (RCI PESEL);

-numer rachunku płatniczego;

-umowa o pracę oraz porozumienia;

-zakres czynności (zakres obowiązków), jeżeli pracodawca dodatkowo w tej formie określił zadania pracownika wynikające z umowy o pracę;

– PIT2;

– dokumenty dotyczące wykonywania przez pracownika pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach ;

-potwierdzenie zapoznania się przez pracownika z treścią regulaminu pracy i wynagrodzania albo obwieszczenia;

-informacja o warunkach zatrudnienia oraz o zmianie warunków zatrudnienia;

-informacja o celu i zakresie oraz sposobie zastosowania monitoringu;

-informacja o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami;

-oświadczenie o zapoznaniu się z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy;

-oświadczenie o zapoznaniu się z zakresem informacji objętych tajemnicą określoną w odrębnych przepisach dla danego rodzaju pracy, zajmowanego stanowiska lub pełnionej funkcji;

-zaświadczenia o ukończeniu wymaganego szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy;

-oświadczenia dotyczące wypowiedzenia warunków pracy lub płacy lub zmiany tych warunków w innym trybie;

-dokumenty dotyczące powierzenia pracownikowi mienia z obowiązkiem zwrotu albo do wyliczenia się, dokumenty dotyczące przyjęcia przez pracownika wspólnej odpowiedzialności materialnej za mienie powierzone łącznie z obowiązkiem wyliczenia się ;

-dokumenty związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych przez pracownika lub związane ze zdobywaniem lub uzupełnianiem wiedzy i umiejętności na zasadach innych niż dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych;

-dokumenty związane z przyznaniem pracownikowi nagrody lub wyróżnienia;

-dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem przez pracownika z urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodzicielskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu wychowawczego;

-dokumenty związane z łączeniem korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu;

-dokumenty związane z obniżeniem wymiaru czasu pracy, w przypadku pracownika uprawnionego do urlopu wychowawczego;

-dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem ze zwolnienia od pracy w przypadku wychowywania przynajmniej jednego dziecka w wieku do 14;

-oświadczenie pracownika będącego rodzicem lub opiekunem dziecka o zamiarze lub o braku zamiaru korzystania z uprawnień związanych z rodzicielstwem;

-dokumenty związane z udzielaniem urlopu bezpłatnego;

-dokumenty związane z ubieganiem się i korzystaniem z urlopu wypoczynkowego;

-skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące:

wstępnych badań lekarskich ;

okresowych i kontrolnych badań lekarskich;

-umowę o zakazie konkurencji, jeżeli strony zawarły taką umowę w okresie pozostawania w stosunku ;

-wniosek pracownika o wypłatę wynagrodzenia do rąk własnych;

-oświadczenie pracownika o zapoznaniu się z przepisami o równym traktowaniu;

-pisemne upoważnienie do przetwarzania danych;

-informacja dla pracownika o przetwarzaniu danych osobowych;

-inne oświadczenia/zaświadczenia związane z RODO;

-przystąpienie do PPK;

-oświadczenie dotyczące stosowania w firmie polityki antymobbingowej;

-oświadczenie dotyczące naliczania składek na Fundusz Pracy ( dotyczy osób pracujących w niepełnym wymiarze czasu pracy);

– dokumenty związane z tzw. „Polskim ładem” jeśli dotyczą sytuacji Pracownika np. wniosek o niestosowanie ulgi dla klasy średniej, Oświadczenie o spełnianiu warunków do korzystania z ulgi dla rodzin 4+ itp.

Ponadto dla pracownika zatrudnionego na stanowisku kierowcy:

-kserokopia A1;

-oświadczenie na piśmie o wymiarze zatrudnienia albo o niepozostawaniu w zatrudnieniu u innego pracodawcy oraz o przeciętnej tygodniowej liczbie godzin wykonywanych przewozów drogowych lub innych czynności, na innej podstawie niż stosunek pracy, albo o ich niewykonywaniu;

-inne oświadczenia np. dotyczące niekaralności, zapoznania się z przepisami w zakresie transportu, zobowiązanie kierowcy w związku obsługą pojazdu, o przełączaniu symbolu danego państwa .

Dla cudzoziemca (spoza UE i EOG) dodatkowo :

– kserokopia nadania numeru NIP lub PESEL;

– zezwolenie o pracę typu A;

– oświadczenie o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi;

– decyzja dotycząca uzyskania karty pobytu przez cudzoziemca ;

– świadectwo kierowcy;

– oświadczenie dotyczące opodatkowania rezydenta;

– inne dokumenty np. pismo do urzędu wojewódzkiego w przypadku przerwania pracy powyżej 3 miesiące .

Oświadczenia lub dokumenty znajdujące się w części B akt osobowych pracownika, można przechowywać w częściach, powiązanych ze sobą tematycznie, którym przyporządkowuje się odpowiednio numery B I, B2 i kolejne; w takim przypadku przechowywanie w porządku chronologicznym, numerowanie oraz tworzenie wykazu oświadczeń lub dokumentów dotyczy każdej części. Oznacza to, że dla cudzoziemca np. tworzymy „ podzbiór ’’ B2 ponumerowany chronologicznie.

CZĘŚĆ C

Część C dokumentacji pracowniczej dotyczy etapu zakończenia stosunku pracy tj :

-oświadczenia związane z rozwiązaniem umowy o pracę;

-wnioski dotyczące wydania, sprostowania lub uzupełnienia świadectwa pracy;

-dokumenty dotyczące niewypłacenia pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop

wypoczynkowy;

-kopię wydanego świadectwa pracy;

-potwierdzenie dokonania czynności związanych z zajęciem wynagrodzenia za pracę w związku z prowadzonym postępowaniem egzekucyjnym ;

-umowę o zakazie konkurencji po ustaniu stosunku pracy, jeżeli strony zawarły taką Umowę;

-informacja o okresie przechowywaniu dokumentacji pracowniczej

-skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie związane z okresowymi badaniami lekarskimi w związku z wykonywaniem pracy w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających

– pismo do urzędu wojewódzkiego lub potwierdzenie wysłanego wniosku do urzędu pracy elektronicznie o zakończeniu pracy cudzoziemca;

– pismo do GITD dotyczące zwrotu blankietu A i B świadectwa kierowcy .

CZĘŚĆ D

Ostatnia część akt osobowych -D powinna zawierać dokumenty związane z ponoszeniem przez pracownika odpowiedzialności porządkowej lub odpowiedzialności określonej w odrębnych przepisach, które przewidują zatarcie kary po upływie określonego czasu. Oznacza to, że kara upomnienia czy nagany powinna być maksymalnie usunięta po roku nienagannej pracy.

Dokumenty znajdujące się w części D akt osobowych pracownika przechowuje się w częściach dotyczących danej kary, którym przyporządkowuje się odpowiednio numery D l, D2 i kolejne. W związku z usunięciem z akt osobowych pracownika dokumentu dotyczącego nałożenia kary, zmianie ulega numeracja oraz wykaz dokumentów dotyczących danej kary.

W przypadku kierowcy można w części D przechowywać dokumenty dotyczące zawiadomienia o nałożeniu kary porządkowej upomnienia czy nagany np. z powodu zawinionego przekroczenia czasu pracy, błędnego przełączania selektora. Warto również dołączyć do zastosowanej kary porządkowej np. raport kontrolny czasu pracy wygenerowany z programu , co skutkowało nałożeniem kary wobec pracownika.

Pracodawca związku z prowadzeniem akt osobowych pracownika powinien pamiętać, że :

należy prowadzić akta osobowe dla każdego pracownika osobno;
wszystkie dokumenty należy przechowywać w porządku chronologicznym;
każdy dokument należy ponumerować oraz wpisać do wykazu znajdującego się na początku każdej części akt;
należy przechowywać kopie dokumentów przedłożonych przez osobę ubiegającą się o zatrudnienie lub pracownika, a nie oryginały;
trzeba zabezpieczyć akta przed uszkodzeniem, utratą czy wyciekiem danych;
pisemnie upoważnić osoby mają dostęp do akt osobowych;
należy poświadczać za zgodność z oryginałem przez pracodawcę albo osobę upoważnioną przez niego odpisy lub kopie składanych dokumentów.

Dodatkowo należy pamiętać o okresach przechowywania dokumentacji czyli:

-10 lat licząc od końca roku kalendarzowego , w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł ( dotyczy pracowników zatrudnionych od 1.01.2019r)

– 50 lat do zatrudnionych osób najpóźniej w dniu 31.12.2018r.

Brak spełnienia powyższych obowiązków jest wykroczeniem podlegającym karze grzywny w wysokości od 1000 zł do 30 000 zł.

Karolina Otfinowska

Pracodawco pamiętaj o oddaniu dnia wolnego za drugi dzień świąt Bożego Narodzenia!

2020-12-04

W tym roku, dzień 26 grudnia tj. drugi dzień świąt Bożego Narodzenia przypada w sobotę, oznacza to, iż pracodawca musi pamiętać, aby za ten dzień oddać pracownikowi jeden dodatkowy dzień wolnego. Niniejsza publikacja ma na celu udzielenie wskazówek i informacji, aby uczynić to zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Jaka jest podstawa prawna oddania dnia wolnego za sobotę?

Art. 130 § 2 Kodeksu pracy przewiduje, iż każde święto występujące w okresie rozliczeniowym, które przypada w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Jeśli święto przypada na dzień wolny od pracy niebędący niedzielą dla zapewnienia zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy należy wyznaczyć pracownikowi inny dzień wolny od pracy.

Czy pracownikowi przysługuje cały dzień wolny na raz czy istnieje możliwość odbiorów tych godzin w częściach ?

Pracownik ma prawo do odebrania całego dnia wolnego jednorazowo. Pracodawca nie ma prawa zdecydować, iż odbiór nastąpi w częściach tj. poprzez skrócenie wybranych dni pracy np. ośmiu dni pracy o 1 godzinę.

Kiedy musi zostać dokonany odbiór dnia wolnego?

Dodatkowy dzień wolny musi zostać oddany w tym samym okresie rozliczeniowym, w którym wypadło święto. W przypadku zatem, jeśli okres rozliczeniowy dla danego pracownika wynosi 1 miesiąc – dzień wolny musi zostać oddany w miesiącu, w którym wystąpiło święto. Zatem w przypadku 26 grudnia 2020 roku – dzień wolny oddajemy w grudniu 2020 roku. Istnieje możliwość oddania dnia wolnego zarówno przed świętem wypadającym w sobotę (np. 24 grudnia tj. wigilia) jak i po święcie (np. 31 grudnia tj. Sylwester)

Czy pracodawca sam ustala dodatkowy dzień wolny za święto wypadające w sobotę?

Żaden przepis nie przewiduje procedury ustalania terminu odebrania dnia wolnego. Zatem należy uznać, iż leży to w gestii Pracodawcy. Najlepiej zasady odbioru dnia wolnego ustalić w regulaminie lub w obwieszczeniu. Oczywiście, nie ma żadnych przeciwwskazań, aby Pracodawca wysłuchał w tym zakresie swoich pracowników i uwzględnił ich propozycję przy ustalaniu dnia wolnego. Najczęściej Pracodawca ustala jeden zbiorczy termin odbioru dla wszystkich pracowników. Jednakże nie ma przeszkód aby każdy pracownik odebrał ten dzień w innym terminie, przy zachowaniu zasady, ze ma się to odbyć do końca okresu rozliczeniowego.

Co w przypadku, w którym pracownik w dniu święta przebywa na zwolnieniu lekarskim lub urlopie macierzyńskim?

W takiej sytuacji, gdy pracownik w święto wypadające w sobotę przebywa na zwolnieniu lekarskim lub urlopie macierzyńskim, nie przysługuje mu prawo do odebrania innego dnia wolnego.

Co w przypadku, w którym Pracodawca nie odda dnia wolnego za święto wypadające w sobotę?

W przypadku, w którym Pracodawca nie odda dnia wolnego za święto wypadające w sobotę, należy pracownikowi naliczyć pracę w godzinach nadliczbowych i wypłacić z tego tytułu stosowne wynagrodzenie wraz z dodatkiem.

Jak odnotować dzień wolny?

Stosowną adnotację o udzieleniu dnia wolnego za święto przypadające w sobotę, należy umieścić na liście obecności, karcie pracy, lub w przypadku kierowców – w ewidencji czasu pracy.

W razie pytań czy wątpliwości w zakresie oddawania dni wolnych za święto przypadające w sobotę – pozostajemy do Państwa dyspozycji. Zapraszamy do kontaktu pod nr tel. 732 880 272 lub poprzez e-mail: info@dp-translex.pl

Więcej branżowych publikacji: http://dp-translex.pl/aktualnosci/

Od jutra – pierwsze zmiany związane z Pakietem Mobilności !!

2020-08-19

Słynny Pakiet mobilności został przyjęty bez poprawek w lipcu 2020. Wprowadza on liczne, istotne zmiany dla branży transportowej, których wejście w życie zostało rozłożone w czasie na najbliższe lata. Pierwsza część zmian wchodzi w życie już w sierpniu bieżącego roku.

W dniu 31 lipca 2020r. oficjalnie opublikowano w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, pierwszą część zmian w unijnych przepisach regulujących międzynarodowy transport drogowy. Celem tych zmian była m.in. poprawa warunków pracy kierowców, wpłynięcie na uczciwą konkurencję na rynku przewoźników oraz ułatwienie egzekwowania przepisów przez właściwe organy.

Od 20 sierpnia 2020r., zaczną zatem obowiązywać zmiany w rozporządzeniu (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego (Dz.Urz. UE z 2006 r. L 102, s. 1). Poniżej zostaną omówione w punktach wyłącznie modyfikacje w rozporządzeniu dotyczące czasu pracy kierowców, które zaczną obowiązywać już jutro! (tj. w dniu 20 sierpnia 2020 roku)

I ZMIANA

w art. 7 dodaje się akapit w brzmieniu:

„W przypadku pracy w załodze kilkuosobowej kierowca może wykorzystać przerwę trwającą 45 minut w pojeździe kierowanym przez innego kierowcę, pod warunkiem że kierowca, który ma przerwę, nie jest zaangażowany w pomoc kierowcy prowadzącemu pojazd.

Dodano do rozporządzenia 561/2006WE przepis dotyczący odbioru odpoczynku w załodze – kierowca siedzący na miejscu pasażera będzie mógł odebrać przerwę trwającą 45 minut, podczas gdy inny kierowca prowadzi pojazd, pod warunkiem, iż nie będzie zaangażowany w pomoc prowadzącemu pojazd. Niestety przepis nie dookreślił, co oznacza brak zaangażowania , ale będą to w szczególności sytuacje, kiedy odbierając przerwę kierowca przeznacza na posiłek, a nie np. na rozmowę ze spedytorem dotyczącą ładunku, sprawdzanie trasy dotarcia do punktu docelowego itp.

II ZMIANA

w art. 8 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 6 otrzymuje brzmienie:

„6. W ciągu każdych kolejnych dwóch tygodni kierowca wykorzystuje co najmniej:

a) dwa regularne tygodniowe okresy odpoczynku
b) jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku i jeden skrócony tygodniowy okres odpoczynku trwający co najmniej 24 godziny.

Tygodniowy okres odpoczynku rozpoczyna się nie później niż po zakończeniu sześciu okresów 24 godzinnych, licząc od końca poprzedniego tygodniowego okresu odpoczynku.

W drodze odstępstwa od akapitu pierwszego kierowca wykonujący międzynarodowe przewozy drogowe rzeczy może, poza państwem członkowskim siedziby, wykorzystać dwa kolejne skrócone tygodniowe okresy odpoczynku, pod warunkiem że w ciągu kolejnych czterech tygodni wykorzysta przynajmniej cztery tygodniowe okresy odpoczynku, z których przynajmniej dwa będą regularnymi tygodniowymi okresami odpoczynku.

Do celów niniejszego ustępu uznaje się, że kierowca wykonuje międzynarodowe przewozy drogowe, jeżeli rozpoczyna on dwa kolejne skrócone tygodniowe okresy odpoczynku poza państwem członkowskim siedziby pracodawcy i poza państwem swojego zamieszkania.”;

W drodze odstępstwa, kierowca wykonujący międzynarodowe operacje przewozu rzeczy może, poza państwem członkowskim siedziby, wykorzystać dwa kolejne skrócone tygodniowe okresy odpoczynku, pod warunkiem, że w ciągu kolejnych czterech tygodni wykorzysta przynajmniej cztery tygodniowe okresy odpoczynku, z których przynajmniej dwa będą regularnymi tygodniowymi okresami odpoczynku.

Jakie warunki muszą być spełnione?

Dwa kolejne skrócone tygodniowe okresy odpoczynku kierowca rozpoczyna poza państwem członkowskim siedziby pracodawcy i zamieszkania kierowcy, czyli poza Polską– w drodze wyjątku!

W przypadku, gdy kierowca wykorzystał kolejno dwa skrócone tygodniowe okresy odpoczynku czyli trwające mniej niż 45 godzin, zanim zrobi kolejny okres tygodniowego odpoczynku musi zrobić rekompensatę za te dwa skrócone tygodniowe okresy odpoczynku. Oznacza to, że jeżeli zrobił 24 godz. w pierwszym tygodniu, 24 godz. w drugim tygodniu to przed kolejnym odpoczynkiem , który musi trwać co najmniej 45 godz. musi „oddać „ w całości jednorazowo : 21+21 czyli 42 godz. , a następnie co najmniej 45 godz.

Rekompensata nie może być wykorzystana w pojeździe!!!!

III ZMIANA

Ust. 8 otrzymuje brzmienie:

„8. Regularne tygodniowe okresy odpoczynku oraz dowolny tygodniowy okres odpoczynku trwający ponad 45 godzin wykorzystywany jako rekompensata za wcześniejsze skrócone tygodniowe okresy odpoczynku nie mogą być wykorzystywane w pojeździe. Muszą one być wykorzystane w odpowiednim dla każdej płci miejscu zakwaterowania wyposażonym w odpowiednią infrastrukturę noclegową i sanitarną.

Wszelkie koszty zakwaterowania poza pojazdem pokrywa pracodawca.”;

W rozporządzeniu dookreślono miejsce odbioru odpoczynku regularnego oraz wykorzystywanego jako rekompensata , o którym mowa w ust. 6, jeżeli kierowca ich nie wykorzystuje w miejscu zamieszkania, ale w trasie. Uważam , że w szczególności podczas kontroli na drodze organy będą sprawdzać czy kierowca posiada rachunek za nocleg lub inny dowód, iż odpoczynek nie był w pojedzie i spełniał wymagania określone w ust. 8 omawianego przepisu.

IV ZMIANA

Dodaje się ustęp w brzmieniu:

„8a. Przedsiębiorstwo transportowe organizuje pracę kierowców w taki sposób, aby umożliwić im powrót do centrum operacyjnego pracodawcy, które jest zwyczajową bazą dla danego kierowcy i w którym rozpoczyna się jego tygodniowy okres odpoczynku, w państwie członkowskim siedziby pracodawcy lub powrót do miejsca zamieszkania kierowcy w każdym okresie czterech kolejnych tygodni, tak aby wykorzystali oni przynajmniej jeden regularny tygodniowy okres odpoczynku lub tygodniowy okres odpoczynku trwający ponad 45 godzin wykorzystywany jako rekompensata za skrócony tygodniowy okres odpoczynku.

Jednakże w przypadku gdy kierowca wykorzystał dwa kolejne skrócone tygodniowe okresy odpoczynku zgodnie z ust. 6 przedsiębiorstwo transportowe organizuje pracę tego kierowcy w taki sposób, by mógł on wrócić przed rozpoczęciem regularnego tygodniowego okresu odpoczynku trwającego ponad 45 godzin wykorzystywanego jako rekompensata.

Przedsiębiorstwo dokumentuje, w jaki sposób spełnia ten obowiązek, i przechowuje tę dokumentację w swoim lokalu oraz przedstawia ją na żądanie organów kontrolnych.”;

Jest to nowy obowiązek przedsiębiorcy, który ma umożliwić powrót do bazy zwyczajowej dla danego kierowcy, w którym rozpoczyna się jego tygodniowy okres odpoczynku lub powrót do miejsca zamieszkania kierowcy w okresie czterech kolejnych tygodni. Ma to na celu spędzenia wolnego czasu , o którym mowa w przepisie w bazie w Polsce lub w domu , a nie w trasie podczas podroży służbowej.

Istotne jest, w kontekście kierowców z poza UE – nie muszą wracać do domu, czyli np. na Ukrainę, wystarczające jest, aby powrót nastąpił na bazę pracodawcy, która jest w Polsce.

W przypadku, gdy kierowca odbył dwa kolejne skrócone tygodniowe okresy odpoczynku, przedsiębiorstwo transportowe organizuje pracę tego kierowcy w taki sposób, by mógł on wrócić jeszcze przed rozpoczęciem regularnego tygodniowego okresu odpoczynku trwającego ponad 45 godzin wykorzystywanego jako rekompensata.

Przedsiębiorstwa będą zobowiązane udokumentować jak realizują powyższy obowiązek poprzez przechowywanie i udostępnianie dokumentacji organom kontrolnym na ich żądanie.

V ZMIANA

Dodaje się artykuł w brzmieniu:

„Artykuł 8a

Komisja zapewnia, by kierowcy wykonujący drogowe przewozy rzeczy i osób mieli łatwy dostęp do informacji o bezpiecznych i chronionych parkingach. Komisja publikuje wykaz wszystkich parkingów, które zostały certyfikowane, tak aby zapewnić kierowcom odpowiednie:

— wykrywanie wtargnięć i zapobieganie im,

— oświetlenie i widoczność,

— awaryjny punkt kontaktowy i procedury awaryjne,

— infrastrukturę sanitarną odpowiednią dla każdej płci,

— możliwości zakupu żywności i napojów,

— łączność umożliwiającą komunikację,

— zasilanie elektryczne.

Wykaz takich parkingów jest udostępniany na jednej urzędowej stronie internetowej i jest regularnie aktualizowany.

VI ZMIANA

w art. 9 wprowadza się następujące zmiany:

a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. W drodze odstępstwa od art. 8, w przypadku gdy kierowca towarzyszy pojazdowi transportowanemu promem lub pociągiem i wykorzystuje regularny dzienny okres odpoczynku lub skrócony tygodniowy okres odpoczynku, okres ten można przerwać nie więcej niż dwukrotnie innymi czynnościami trwającymi łącznie nie dłużej niż godzinę. Podczas tego regularnego dziennego okresu odpoczynku lub skróconego tygodniowego okresu odpoczynku kierowca musi mieć do dyspozycji kabinę sypialną, koję lub kuszetkę.

W odniesieniu do regularnych tygodniowych okresów odpoczynku odstępstwo to dotyczy wyłącznie podróży promem lub pociągiem, jeżeli:

a) podróż jest zaplanowana na przynajmniej 8 godzin; oraz
b) kierowca ma do dyspozycji kabinę sypialną na promie lub w pociągu.”;
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:

„2. Czas spędzony na dojeździe do miejsca postoju pojazdu objętego zakresem niniejszego rozporządzenia lub powrotu z tego miejsca, jeżeli pojazd nie znajduje się ani w miejscu zamieszkania kierowcy, ani w centrum operacyjnym pracodawcy, w którym kierowca zwykle pracuje, nie jest liczony jako odpoczynek lub przerwa, chyba że kierowca znajduje się na promie lub w pociągu i ma do dyspozycji kabinę sypialną, koję lub kuszetkę.”

W przypadku gdy kierowca towarzyszy pojazdowi transportowanemu promem lub pociągiem i wykorzystuje regularny dzienny okres odpoczynku lub skrócony tygodniowy okres odpoczynku, okres ten można przerwać, nie więcej niż dwukrotnie innymi czynnościami, trwającymi łącznie nie dłużej niż godzinę. Kierowca ma do dyspozycji kabinę sypialną, koję lub kuszetkę.

Ponadto w odniesieniu do regularnych tygodniowych okresów odpoczynku odstępstwo to dotyczy wyłącznie podróży promem lub pociągiem, jeżeli:

a) podróż jest zaplanowana na przynajmniej 8 godzin oraz
b) kierowca ma dostęp do kabiny sypialnej na promie lub w pociągu.

Nie jest traktowany jako odpoczynek lub przerwa dojazd kierowcy do miejsca postoju pojazdu lub powrotu z tego miejsca, jeżeli pojazd nie znajduje się ani w miejscu zamieszkania kierowcy, ani w centrum operacyjnym pracodawcy, w którym kierowca zwykle pracuje chyba że kierowca znajduje się na promie lub w pociągu i ma do dyspozycji kabinę sypialną, koję lub kuszetkę.

VII ZMIANA

Art. 10 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

„1. Przedsiębiorstwo transportowe nie może wypłacać kierowcom zatrudnionym lub pozostającym w jego dyspozycji żadnych składników wynagrodzenia, nawet w formie premii czy dodatku do wynagrodzenia, uzależnionych od przebytej odległości, szybkości dostawy lub ilości przewożonych rzeczy, jeżeli ich stosowanie może zagrażać bezpieczeństwu ruchu drogowego lub zachęcać do naruszeń niniejszego rozporządzenia.”;

W powyższym przepisie dodano zakaz uzależnienia wynagrodzenia kierowcy od szybkości dostawy towaru.

VIII ZMIANA

Art. 12 dodaje się akapity w brzmieniu:

„Pod warunkiem że nie zagraża to bezpieczeństwu ruchu drogowego, w wyjątkowych okolicznościach kierowca może także odstąpić od art. 6 ust. 1 i 2 oraz art. 8 ust. 2, przekraczając dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu o maksymalnie jedną godzinę, aby dotrzeć do centrum operacyjnego pracodawcy lub swojego miejsca zamieszkania w celu wykorzystania tygodniowego okresu odpoczynku.

Na tych samych warunkach kierowca może przekroczyć dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu o maksymalnie dwie godziny, pod warunkiem że wykorzystał on przerwę trwającą nieprzerwanie 30 minut bezpośrednio przed tym dodatkowym czasem prowadzenia pojazdu niezbędnym, aby dotrzeć do centrum operacyjnego pracodawcy lub swojego miejsca zamieszkania w celu wykorzystania regularnego tygodniowego okresu odpoczynku.

Kierowca wskazuje powody takiego odstępstwa odręcznie na wykresówce urządzenia rejestrującego, na wydruku z urządzenia rejestrującego lub na planie pracy najpóźniej po przybyciu do miejsca docelowego lub odpowiedniego miejsca postoju.

Każdy wydłużony okres pracy musi być kompensowany równoważnym okresem odpoczynku wykorzystywanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu.”;

W art. 12 dookreślono długość maksymalnego wydłużenia czasu jazdy kierowcy o 1 lub 2 godz. pod następującymi warunkami:

-wydłużenie czasu jazdy o 1 godz. pod warunkiem, że nie zagraża to bezpieczeństwu ruchu drogowego, kierowca może w wyjątkowych okolicznościach przekroczyć dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu o maksymalnie jedną godzinę, aby dotrzeć do bazy pracodawcy lub swojego miejsca zamieszkania na czas odpoczynku tygodniowego.

–wydłużenie czasu jazdy o 2godz. pod warunkiem, że nie zagraża to bezpieczeństwu ruchu drogowego kierowca może przekroczyć dzienny i tygodniowy czas prowadzenia pojazdu o maksymalnie dwie godziny, pod warunkiem, że odbył on przerwę trwającą nieprzerwanie 30 minut tuż przed tym dodatkowym czasem prowadzenia pojazdu niezbędnym, aby dotrzeć do centrum operacyjnego pracodawcy lub miejsca zamieszkania kierowcy w celu odbycia regularnego tygodniowego okresu odpoczynku.

Proszę pamiętać, iż kierowca musi wskazać na wykresówce lub wydruku z tachografu przyczynę odstępstwa, najpóźniej po przybyciu do miejsca docelowego lub odpowiedniego miejsca postoju.

Każdy okres wydłużenia jazdy należy zrekompensować równoważnym okresem odpoczynku wykorzystywanym jednorazowo przed końcem trzeciego tygodnia następującego po danym tygodniu!

Gdyby mieli Państwo dodatkowe pytania lub jakiekolwiek wątpliwości związane z wprowadzanymi zmianami – pozostajemy do Państwa dyspozycji.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu COVID-19

2020-03-11

Poniżej przedstawiamy podstawowe informacje dot. dodatkowego zasiłku opiekuńczego, w związku z zamknięciem żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje na czas opieki nad dzieckiem w związku z zamknięciem żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły z powodu COVID-19. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje rodzicom lub opiekunom prawnym dzieci, którzy:
– opiekują się dzieckiem poniżej 8. roku życia,
– są objęci ubezpieczeniem chorobowym (np. pracownikom, zleceniobiorcom, przedsiębiorcom).

Więcej informacji:

https://www.zus.pl/baza-wiedzy/biezace-wyjasnienia-komorek-merytorycznych/swiadczenia/-/publisher/details/1/komu-przysluguje-dodatkowy-zasilek-opiekunczy-na-czas-opieki-nad-dzieckiem-w-zwiazku-z-zamknieciem-z-powodu-covid-19-zlobka-klubu-dzieciecego-przedszkola-szkoly-/2537033

Wzór oświadczenia:

https://www.zus.pl/documents/10182/24142/O%C5%9AWIADCZENIE+dodatkowy+zasi%C5%82ek+opieku%C5%84czy.docx/2050abcc-fb2c-bee1-e4dc-5ef122d38edd

W razie jakichkolwiek pytań zachęcamy do kontaktu!

Badanie trzeźwości w miejscu pracy – rozwiewamy wątpliwości!

2019-11-15

Wejście w życie Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych dalej UODO) spowodowało nowelizację wielu ustaw w polskim systemie prawa, w tym Kodeksu Pracy ( dalej k.p.) . Do porządku prawnego zostały dodane przepisy, które mają chronić dobra osobiste pracowników, w tym art. 22 ( 1b) k.p., który określa , że w przypadku przetwarzania danych osobowych tzw. szczególnej kategorii, do których zalicza się między innymi dane dotyczące zdrowia wymagana jest zgoda pracownika wyrażona z jego inicjatywy. Wprowadzenie niniejszego przepisu miało wpływ między innymi na dotychczasowe praktyki stosowane przez pracodawców dotyczące prewencyjnych czy regularnych kontroli trzeźwości w zakładzie pracy.

Od momentu nowelizacji, pracodawcy, którzy kontrolowali trzeźwość osób zatrudnionych w zakładzie pracy za pomocą alkomatu, nie mogą dokonywać tych czynności samodzielnie, lecz wyłącznie przez organy uprawnione np. Policję w przypadku, gdy istnieje podejrzenie, że pracownik jest pod wpływem alkoholu. Takie stanowisko wyraził Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych (dalej Prezes UODO ) w czerwcu 2019r., jednak mimo to wielu pracodawców miało wątpliwości, co do możliwości kontroli trzeźwości pracowników we własnym zakresie. Żeby uzyskać odpowiedź na to pytanie , Rzecznik Małych i Średnich Przedsiębiorstw wystąpił do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z wnioskiem o wydanie objaśnień prawnych, o których mowa art. 33 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców. Na marginesie należy dodać, że działanie Rzecznika było nieprawidłowe, gdyż organem wyłącznie uprawnionym do wydawania wiążących wytycznych i stanowisk w zakresie danych osobowych jest Prezes UODO. Ministerstwo potwierdziło stanowisko Prezesa UODO uznając, że informacja dotycząca trzeźwości lub jej braku u pracownika zaliczana jest do danych dotyczących zdrowia, czyli szczególnej kategorii danych osobowych określonych w art. 9 ust.1 rozporządzenia UODO. Oznacza to, że należy stosować zasady przeprowadzania badania trzeźwości pracownika określone w art. 17 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ( tj. Dz. U. z 2018r. Poz. 2137)

Zgodnie ze wskazanym przepisem, stan trzeźwości pracowników można sprawdzać, ale tylko wtedy, gdy łącznie są spełnione dwie przesłanki:

badanie odbywa się na żądanie kierownika zakładu pracy, osoby przez niego upoważnionej lub pracownika, co do którego zachodzi uzasadnione podejrzenie, że spożywał alkohol w czasie pracy lub stawił się do niej w stanie po użyciu alkoholu,

oraz

badanie stanu trzeźwości pracownika przeprowadza uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego (np. policja), zaś zabiegu pobrania krwi dokonuje osoba posiadająca odpowiednie kwalifikacje zawodowe, co ma zapewnić wiarygodność wyniku badania.

Należy pamiętać, że jeżeli zachodzi obawa, że pracownik faktycznie spożywał alkohol w pracy lub stawił się do niej w stanie po jego spożyciu, pracodawca powinien zażądać przeprowadzenia takiego badania, ponieważ to w jego interesie jest ustalenie, czy pracownik jest zdolny do świadczenia pracy, czy też znajduje się w stanie wykluczającym jej świadczenie z powodu spożycia alkoholu.

Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, a pracownika do przestrzegania tych zasad , związku z czym jednoznaczne stwierdzenie, że osoba zatrudniona jest nietrzeźwa pozwala na wyciągniecie konsekwencji z powodu naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych, od zastosowania kary porządkowej lub pieniężnej , czy ewentualnie podjęcia decyzji o zwolnieniu dyscyplinarnym.

Zgodnie z orzecznictwem pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika z powodu jego nietrzeźwości tylko na podstawie wyników badania wykonanego przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego, a nie przez osobę upoważnioną przez pracodawcę (art. 52 § 1 pkt 1 KP w związku z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2137 ze zm.) wyrok SN z dnia 4.12.2018r. I PK 194/17.

Jednoznaczne stanowisko Prezesa UODO oraz resortu pracy jest sygnałem dla przedsiębiorców – pracodawców, którzy dotychczas badali swoich pracowników przez osoby upoważnione z zakładu pracy czy też np. rutynowo lub kontrolnie sprawdzali stan trzeźwości osób zatrudnionych bez uzasadnionej przyczyny urządzeniem do pomiaru alkoholu do zmian wewnątrz zakładowych aktów prawnych w tym zakresie. Świadomość oraz przestrzeganie przepisów ochrony danych osobowych w tym zakresie nie będzie skutkowało naruszenia przepisów ochrony danych osobowych oraz nałożeniem kary przez Prezesa UODO.

Karolina Otfinowska

Translex Doradztwo Prawne

PIT i koszty uzyskania przychodu po nowemu!

2019-10-08

Prezydent podpisał nowelizację zgodnie z którą od 1 października 2019 roku zmniejszony z 18 na 17% zostaje podatek PIT oraz podwyższone zostają pracownicze koszty uzyskania przychodu. W niniejszej publikacji przybliżamy najbardziej kluczowe kwestie wspomnianej reformy!

NIŻSZY PIT – OBNIŻENIE Z 18 NA 17%

Ustawodawca przewidział, że od 1 października 2019 roku obowiązywać będzie nowa skala podatkowa. Do kwoty 85 528 zł rocznie, przychody zostają opodatkowane nową stawką podatkową, zamiast dotychczasowej 18% – będzie to 17%. Powyżej 85 528 zł rocznie – stawka podatku pozostaje niezmieniona i wynosi 32%.

Kogo zmiana dotyczy?

Ze stawki PIT 17% skorzystają wszyscy podatnicy, którzy dotychczas rozliczali się według skali podatkowej. Zmiana dotyczyć będzie zatem przychodów uzyskiwanych:

– ze stosunku pracy

– z działalności wykonywanej osobiście w tym z umów zlecenia i o dzieło

– z działalności gospodarczej osób fizycznych

-z emerytury i renty

– z praw majątkowych

Od kiedy stosować?

Przepisy obowiązują od 1 października 2019 roku i dotyczą wszystkich przychodów uzyskanych po tej dacie. Oznacza to, że w przypadku w którym wypłacamy wynagrodzenie za wrzesień do 10 października – powinniśmy zastosować już nowe przepisy.

Ważne przepisy przejściowe!

Art. 6. 1. Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2019 r.:

1) zamiast stawki 18% stosuje się stawkę 17%;

2) kwota zmniejszająca podatek wynosi 525 zł 12 gr.

Na wniosek podatnika przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych od dnia 1 października do dnia 31 grudnia 2019 r. płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33–35 i art. 41 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 1, zamiast stawki 17% stosują stawkę 17,75%.

Chodzi tutaj m.in. o przedsiębiorców. „Od 1 października przedsiębiorcy, będący w pierwszym progu skali przy obliczaniu miesięcznych zaliczek na podatek, stosują stawkę 17,75 proc.” – takie stanowisko przedstawiło Ministerstwo Finansów.

ZWIĘKSZONE KOSZTY UZYSKANIA PRZYCHODU

Ustawa przewiduje tzw. zryczałtowane koszty uzyskania przychodu – czyli upraszczając koszty, które ponosimy w związku z uzyskaniem przychodu.

Od 1 października 2019 roku należy stosować także obniżone koszty uzyskania przychodu.

Koszty po zmianach wyniosą:

250 zł miesięczne (jednoetatowcy) obecnie 111,25 zł,
300 zł miesięczne (jednoetatowcy, dojeżdżający) obecnie 139,06 zł,
3 000 zł roczne (jednoetatowcy) obecnie 1 335,00 zł,
3 600 zł roczne (jednoetatowcy, dojeżdżający) obecnie 1 668,72 zł,
4 500 zł roczne (wieloetatowcy) obecnie 2 002,05 zł,
5 400 zł roczne (wieloetatowcy, dojeżdżający) obecnie 2 502,56 zł.

Gdyby potrzebowali Państwo porady w zakresie obliczenia płac „po nowemu” pozostajemy do dyspozycji pod numerem telefonu: +48 732 880 272